Blogposts

Blog

Geplaatst op maandag 30 april 2018 @ 00:59 door Travelboy , 1132 keer bekeken


Ja, we gunnen jou je vakantieplezier. Maar nee, we hoeven niet te horen hoe warm het was op Bali terwijl het hier regende.

Iedereen houdt van vakantie. Vakantie is dan ook zeer fantastisch; je hoeft nooit te stofzuigen, je hoeft niet te dealen met die ene collega die altijd luid smakt als-ie een appel eet, en je mag zo lang uitslapen als je wil. Ik hoef je ook helemaal niet uit te leggen wat er allemaal leuk is aan op vakantie gaan – je hebt het ongetwijfeld weleens gedaan en je vond het vast zo leuk dat je het daarna nog een keer gedaan hebt en daarna nog een keer.
 
Maar zo leuk als zelf op vakantie gaan is, zo vervelend is het als iemand anders een lekker reisje heeft gemaakt, en jou – thuisblijver – heeft uitgekozen om een uitgebreid verhaal te vertellen over die reis.
 
Naar Thailand, zeg je? Wat leuk! Een brommer gehuurd op Kho Pha Ngan? Enig! En je was op een full moon party??? Dat meen je niet, wat gaaf!
 
Niemand heeft zin om naar de vakantieverhalen van anderen te luisteren, maar iedereen die weleens in Thailand, of op een andere vakantiebestemming is geweest, weet ook dat zo’n vakantie een niet te stoppen behoefte losmaakt om andere mensen jouw vakantieverhaal op te dringen.
 
Het is best oké om andere mensen over je vakanties te vertellen – anders had je bijna net zo goed thuis kunnen blijven – maar zorg ervoor dat het niet vervelend wordt. Het is zaak om een balans te zoeken. Om je daarbij te helpen zijn hier een aantal tips om op te scheppen over je vakantie zonder dat je vrienden je echt gaan haten.
 
Vertel dingen die mensen nog niet wisten
Je kunt erg genieten als je op een strand ligt terwijl de zon met al zijn zonnekracht aan de hemel staat te schijnen. Mensen weten dit. Als jij op vakantie lekker in het zonnetje hebt gelegen is dat helemaal prima, maar mensen hoeven je daar niet over te horen vertellen. Ze kunnen het ook wel zien aan die rooie kop van je. Vertel liever iets dat de mensen nog niet wisten, zonder daarbij als een reisgids te gaan klinken. Wist je dat veel peuters in China broeken met een soort gleuf aan de achterkant dragen, zodat ze gewoon kunnen hurken en op straat kunnen kakken zonder dat hun broek smerig wordt? Dit is het soort anekdotes waar mensen op zitten te wachten.
 
Vermom je vakantieverhaal als iets anders
Als jij er net een lekker stedentripje naar Parijs op hebt zitten, kun je aan de cafétafel beginnen te vertellen over hoe je op Gare du Nord aankwam en vanaf daar naar een leuk hotelletje in Montmartre bent gewandeld, maar de kans dat je vrienden al in slaap zijn gevallen voor je in je verhaal het station uit bent is nogal groot. Begin in plaats daarvan een gesprekje over kunst. Bijvoorbeeld over de schoonheid van het impressionisme en laat casual vallen dat je er pas onlangs achter bent gekomen dat niet Cézanne maar Renoir je favoriete impressionistische schilder is, toen je zijn Bal du Moulin de la Galette in het echt zag in Musée d’Orsay. Want jij was in Parijs. Vraag vervolgens hoe je vrienden hier tegenaan kijken. Er bestaat trouwens wel een kans dat je vrienden je een lul gaan vinden omdat je vanuit het niets over Franse impressionisten begon te praten, maar dat risico moet je maar even voor lief nemen.
 
Laat nooit foto’s zien
Niemand in de geschiedenis van de fotografie heeft ooit een vakantiefoto gemaakt die interessant was voor mensen die niet op de bewuste vakantie aanwezig waren. We weten allemaal hoe een piña colada eruitziet.
 
Blijf weg uit de hoek van de goor-gênante verhalen
Misschien heeft het met dat vrije gevoel te maken dat vakantie bij mensen oproept, maar om de een of andere reden hebben mensen bij het vertellen van vakantieverhalen veel minder remmingen dan normaal. Neem dit van me aan: je hoeft niemand per se te vertellen over die keer dat je doorlekte tijdens een busreis van negen uur, je geen tampons bij je had en er een hond in de bus zat die zich vreemd genoeg erg aangetrokken voelde tot wat er in je broek gebeurde. Ook niet als die busreis ergens in Paraguay plaatsvond.
 
Let een beetje op de tijd
Elk verhaal dat te lang duurt is een vervelend verhaal – Max Havelaar is hier het perfecte bewijs voor. Als je over je vakantie vertelt, doe dat dan niet langer dan een minuut of vijf. Er is maar een bepaalde hoeveelheid vakantieverhaal die een mens in één keer aankan. Als je meer tijd nodig denkt te hebben, deel je verhaal dan in blokjes van vijf minuten en praat in de tussentijd over iets anders. Vertel dus eerst een kort verhaal over die man in het vliegtuig die een woedeaanval kreeg toen de stewardess hem geen twaalf zakjes nootjes wilde geven, laat daarna je vriendin Angela vertellen over de tweede verjaardag van haar neefje Jayden die nu al weet dat-ie later net als zijn vader bouwvakker wil worden – “hij heeft zelfs al zo’n schattig plastic gereedschapskistje” – en begin pas daarna over hoe je in Lissabon van een trapleuning probeerde af te glijden, waarbij je keihard op je bek ging omdat je al twee kannetjes sangria achter de kiezen had. Zo hou je het eerlijk en bouw je wederzijds krediet op.
 
Vermijd de ‘je had erbij moeten zijn’-vibe
Je maakt mensen niet per se jaloers door een verhaal te vertellen over die keer dat je op een strand bij een kampvuur zat en er een knappe jongen met een gitaar was die Good Riddance van Green Day speelde. “Het klinkt misschien heel corny, maar je had er echt bij moeten zijn.” Nee hoor, dat had helemaal niet gemoeten. Wat wel had gemoeten: jij die je mond houdt.
 
Maak onderscheid tussen je moeder en je vrienden
Als je het idee hebt dat je toch meer wil vertellen over je vakantie, om die unieke ervaring met iemand te delen, bel dan lekker je moeder op. Je moeder houdt namelijk van je, ook als je haar verveelt met een verhaal over hoe je een mooie schelp kocht van een local op Aruba. Je vrienden zullen je dankbaar zijn.
 


Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Je moet ingelogd zijn om een reactie te mogen plaatsen. Klik hier om in te loggen.