De Vakantietotaalclub

 heb een probleem. Een groot probleem. Ik ben verslaafd! Het heeft een paar jaar geduurd maar nu durf ik er dan toch openlijk voor uit te komen. Ik heb hulp nodig!  Sigaretten, daar kan ik van afblijven al droom ik er nog steeds wel eens van. Alcohol is geen verleiding. Pillen, poedertjes en andere opwekkende producten laat ik met het grootste gemak staan. Lekker eten in beschaafde hoeveelheden is al een grotere uitdaging maar niet reizen is echt onmogelijk!

Onrust omdat er geen volgende reis in de planning staat, kriebels als er een internationale trein op het perron staat met open deuren, dagdromen over exotische bestemmingen. Ik heb er dagelijks last van. Nu zijn er gelukkig leuke websites zoals deze waar ik dagelijks mijn portie "reizen" kan halen en kan praten met lotgenoten anders zou ik echt mijn weken in Nederland niet door komen.

Natuurlijk hoor ik al jaren dat ik me niet moet aanstellen, dat het tussen mijn oren zit en dat het vooral een luxe probleem is en dat ik eigenlijk gewoon maar een verwent nest ben. Ik begon al aan mezelf te twijfelen maar gelukkig heb ik onlangs ontdekt dat er wel degelijk een naam is voor mijn ziekte: Dromomanie.

Dromomanie wordt ook wel omschreven als de psychologische, oncontroleerbare drang om te zwerven. Mensen die dit label opgeplakt krijgen, hebben over het algemeen een sterke drang om constant te reizen en nieuwe plekken te ervaren. Dit gaat vaak ten koste van andere belangrijke zaken zoals hun werk, woonsituatie  én sociale leven. Mensen met Dromomanie wijken spontaan af van hun routines, reizen lange afstanden en switchen veel tussen verschillende beroepen.

Ik sprong bijna een gat in de lucht! Eindelijk erkenning! Ik ben niet gek, ik ben ziek! En als je dan toch een ziekte of verslaving moet uitzoeken, doe mij deze dan maar! En gelukkig ben ik niet de eerste en is het ook geen 21ste eeuw aandoening maar iets dat al heel lang bestaat.

Dromomanie werd in 1826 voor het eerst geconstateerd bij de Fransman Albert Dadas. De 26-jarige jongeman kwam op een dag niet meer opdagen op zijn werk in een fabriek in Bordeaux. Hij was vertrokken om voor een jaar lang lopend door Europa te zwerven. Na thuiskomst verklaarde hij aan een jonge psychologiestudent dat hij zijn drang om te reizen niet kon onderdrukken. De verleiding om nieuwe plekken te ontdekken was simpelweg te groot. In die tijd was dit soort zwerflust vreemd dus moest er wel een ziekte er wel de oorzaak van zijn. Vandaar dat in die tijd er label op geplakt is.

Persoonlijk denk ik dat het de hoogste tijd is dat deze aandoening weer onder de aandacht gebracht gaat worden bij medici in opleiding. Ik pleit voor erkenning....en als het even kan een geneesmiddel dat opgenomen kan worden in het basispakket. Een gratis ticket per jaar ter waarde van €600. Dat lijkt me wel een strak plan!

Voelt iemand de behoefte om een campagne op te richten om onze ziekte onder de aandacht te brengen bij de overheid ???

bron: www.aroundtheglobe.nl geschreven door Bolletjesoom