De Vakantietotaalclub

Nuuk, de hoofdstad van Groenland, heeft sinds vorige week een internationale luchthaven waar grote vliegtuigen kunnen landen en opstijgen. Moet Groenland zich nu schrap zetten voor een toeristentsunami zoals op IJsland? En valt er wel iets te zien?

Meer dan twee miljoen vierkante kilometer. Ruim zeventig keer zo groot als België. 80 procent daarvan is gletsjer, de zogenaamde Groenlandse ijskap. Minder dan 57.000 inwoners. Een Belg op zoek naar rust en ruimte weet dus waarheen: Groenland. Officieel is het deel van Denemarken, maar in de praktijk is het op veel vlakken autonoom gebied. Halfweg tussen Europa en de Verenigde Staten. In theorie zou je er vanuit beide kanten in een dikke vier uur vliegen kunnen komen. Maar tot deze week was dat nog een utopie, want op de luchthaven konden geen grote toestellen landen. Wie erheen wilde, moest met een propellertoestelletje. Als alles goed zat, lukte dat in een uur of zeven. Sinds donderdag kan het ook écht in ongeveer vier uur. Met de opening van Nuuk International Airport beschikt Groenland over langere start- en landingsbanen en daarmee komt het eiland een stuk dichterbij.

Met de opening van Nuuk International Airport beschikt Groenland over langere start- en landingsbanen. — © rr

 

De luchthaven is een Deense investering – ruim 800 miljoen dollar – met steun uit de Chinese zakenwereld. Het is de start van een breder luchtvaartproject: in 2026 gaat er een tweede internationale luchthaven open in het noordelijker gelegen Ilulissat, in de zoet klinkende Disko Bay, een plek die door de drijvende ijsbergen erg geliefd is bij toeristen. Later dat jaar komt er nog een regionale luchthaven bij in Qaqartoq, een charmant veelkleurig stadje in het zuiden.

Die hele luchtvaartgroei opent niet alleen perspectieven voor de handel in de zeldzame aardmetalen en uranium die het eiland ondergronds heeft zitten, maar ook voor het toerisme. Er zijn sinds donderdag rechtstreekse vluchten vanuit Kopenhagen met Greenland Air en vanaf juni legt United Airlines tweemaal per week een verbinding met New York in. Een paar zoekopdrachten op verschillende data leren ons dat je daarvoor vanuit Kopenhagen ergens tussen 1.000 en 1.500 euro neertelt, heen en terug.

“Algemene opwinding hier”, mailt Visit Greenland, de officiële dienst voor Toerisme. “We hopen dat de nieuwe verbindingen ook andere luchtvaartmaatschappijen zullen aansteken.” Niet dat ze er de voorbije jaren te klagen hadden. 2023 was het beste jaar ooit voor het Groenlands toerisme, blijkt uit hun jaarlijkse rapport. Ruim 140.000 buitenlandse bezoekers tekenden voor bijna 200.000 overnachtingen en 76.477 cruisepassagiers. In absolute cijfers allemaal niet mega, maar wel drie tot vier keer meer dan begin 2000.

Avontuur hier

Waarom trek je als toerist naar Groenland? Het eerste antwoord is simpel: voor de natuur. Het Noorderlicht, hiken, sneeuw. Zo is er de Arctic Circle Trail, bekend geworden met De expeditie: Groenland, het programma op Play4: een 164 kilometer lange tocht vanuit Kangerlussuaq naar Sisimiut. Wie zich de beelden van bibberende en soms vloekende BV’s herinnert, weet: iets minder geschikt voor de doorsnee toerist.

De Arctic Circle Trail, bekend geworden met De expeditie: Groenland, het programma op Play4. — © Play4

 

“Wij sturen ongeveer zeventig tot tachtig klanten per jaar naar Groenland”, zegt Freya Germonpré van Noorderhuis, een van de Belgische reisorganisaties gespecialiseerd in reizen naar het Hoge Noorden. “Er is niet één type Groenlandreis. Je hebt de cruises, op een zeilschip langs de oostkust bijvoorbeeld, je hebt fotografie­reizen, of trektochten in het oosten, vanuit Kulusuk. Dat zijn avonturenreizen die je niet solo kunt doen. Je zit immers in ijsberen­gebied. Je moet dus verplicht een geweer mee hebben en een lokale gids, maar daardoor zie je wel plekken en landschappen die je nergens anders ziet. Onderweg zijn er ijsberen, muskusossen, rendieren, poolvossen, zeehonden, walvissen en veel verschillende vogels. Of je kan gaan voor wandeltochten in het (ijsbeervrije) westen, of in het zuiden van schapenboerderij naar schapenboerderij trekken. Het hoeft niet altijd zware actie te zijn, comfort kan ook. Er zijn mensen die een paar nachten in Arctic Hotel boeken in Ilulissat (het noordelijkst gelegen hotel ter wereld en vlak bij de ijsfjorden) en vandaar excursies doen, eventueel in combinatie met een hotel in hoofdstad Nuuk.”

De ‘kathedraal’ van Nuuk, de hoofdstad van Groenland. — © REDA/Universal Images Group

 

Of de luchtvaartrevolutie de poort open zet naar een IJsland­scenario? IJsland werd de jongste jaren symbool voor overtoerisme en de daarmee gepaard gaande devaluatie van wat ooit ongerept was. Ook de klimaatimpact van toerisme op een gletsjereiland is een reden om te huiveren. Bij Visit Greenland zijn ze op hun hoede: “We waken over het evenwicht tussen toeristische groei en leefbaarheid voor de lokale bevolking.” Uit een jaarlijkse enquête van Visit Greenland blijkt dat de inwoners nog positief staan tegenover het toerisme, al was er in de jongste editie wel al wat onvrede over het groeiende cruisetoerisme.

Een van de manieren om dat evenwicht te bewaren is een recente wet die het aantal toeristen in bepaalde zones beperkt of zelfs verbiedt. En elke toeristische accommodatie moet voor twee derde in lokale handen zijn om te voorkomen dat toeristische inkomsten worden doorgesluisd naar buitenlandse projectontwikkelaars. Vanuit dezelfde bezorgdheid tekende Visit Greenland ook het profiel van de toerist waarop het promogewijs zijn pijlen richt: “de avonturier” in de brede zin van het woord. Meer concreet omschrijven ze hem of haar als “het type reiziger dat zijn comfortzone wil verlaten”. Dat type reiziger heeft volgens hen twee belangrijke eigenschappen: hij is erg betrokken bij zijn bestemming en hij geeft meer dan een massatoerist geld uit aan lokale projecten.

© Getty Images

 

Bibberen geblazen

Bij Noorderhuis denken ze niet dat het snel richting IJslandscenario zal gaan: “Het aantal accommodaties is in elk geval nog heel beperkt. Maar Groenland laat zich ook niet zo makkelijk bereizen als IJsland. Zomaar in je eentje wat dagwandelingen van een paar uur doen is minder evident, er is weinig bewegwijzering en de wegeninfrastructuur tussen de verschillende settlements is niet altijd goed uitgebouwd.”

En nog dit: als toerist moet je willen bibberen. In de winter toont de thermometer van -10°C (in het zuiden) tot -30 en lager (in het noorden), in de zomer tussen vijf en vijftien graden.

Germonpré zelf is vijf keer op Groenland geweest en kent de charme: “De natuur, de desolaatheid, de ruwheid, het gevoel dat je alleen op de wereld bent, dat je als mens maar een klein wezen bent wanneer je naast een ijsblok van tien meter hoog vaart.” Maar ze weet ook: het is een exclusieve bestemming. Prijzig. Dat ziet ze ook aan de doorsnee reiziger die bij hen boekt. “Het zijn vaak oudere klanten, ruim vijfenveertig à zestig jaar. Want reken toch, naargelang de formule en de duur, gemiddeld tussen 4.500 en ruim 6.000 euro per persoon.”

bron: www.hbvl.be