De Vakantietotaalclub

Al vaker had Floortje Dessing (52) nagedacht over een programma waarin ze de omgang tussen mens en dier verkent. Pas toen ze tegen prijswinnend fotograaf Jasper Doest (43) aanliep, vielen de puzzelstukjes op hun plek. Voor Floortje Gaat Mee reed ze met hem mee van Nederland naar Nepal, om onderweg verhalen vast te leggen.

Ga met een fotograaf op pad en je weet: de plaatjes zullen minstens zo mooi worden als in Naar het Einde van de Wereld. Toch is de boodschap van Dessings nieuwe programma een stuk verdrietiger. “Er is helaas veel onwetendheid in de wereld over dierenwelzijn”, verzucht Dessing ten kantore van haar werkgever BNNVARA. “Neem India, waar de koe heilig is en juist daardoor vaak aan zijn lot overgelaten wordt. Want ze mogen niet gedood en opgegeten worden, maar als de eigenaar geen geld meer heeft om voor zijn koeien te zorgen, dan worden ze de straat op gestuurd. Daar worden ze massaal aangereden, waarna ze creperen tot ze worden opgegeten door honden. Het klinkt leuk, een heilig dier, maar er is weinig romantisch aan.”

Ik heb de eerste aflevering alvast mogen zien. Die speelt zich deels af in Roemenië, waar ze behoorlijk trots zijn op hun beren, maar die vervolgens in veel te kleine hokken stoppen. Dat kwam niet echt over als doelbewuste dierenmishandeling.

“De eigenaar van de beer wist heel goed waar hij mee bezig was, hoor. De verzorgster die ik sprak leek zich inderdaad wel om de beer te bekommeren. Ze weet gewoon niet beter. Ik vind dat alsnog heel erg, want haar onwetendheid zorgt voor onnodig lijden.”

Toch ben je niet gaan preken in dat gesprek. Je bleef vragen stellen. En je hebt ook geen voice-over toegevoegd die de kijker wel even uitlegt hoe het zit.

“Als er iets is waar kijkers allergisch voor zijn, is het wel zo'n vingertje van ‘gij zult niet’. Ik probeer daarom vooral om het te laten zien. Hoe het niet moet, maar ook hoe het wél kan. Mensen die al dertig jaar lang brood uit hun eigen mond sparen om dieren een goede oude dag te bezorgen. Er is veel ten goede veranderd. Circusberen zijn bijvoorbeeld niet meer toegestaan. En ik ben ervan overtuigd dat we over dertig jaar zeggen: weet je nog dat je toen varken at? Dat gáát veranderen. Maar het kostte me wel soms moeite om me in te houden. Tijdens het gesprek met die Roemeense dame kookte ik van binnen van woede.”

Het valt me mee dat je dus in ieder geval vindt dat we ons best doen!

“O, maar er is echt nog een wereld te winnen. Het stoort me hoe goed we zijn in het meten met twee maten. Heel Nederland is boos als er een paard wordt mishandeld. Maar in de supermarkt halen we wel een kiloknaller voor de barbecue en daarna flikkeren we weg wat we over hebben. Dat blijft me verbazen: we weten inmiddels toch beter? Koeien hebben emoties, maar we halen ze als kalveren weg bij hun ouders waardoor ze nooit leren communiceren. Als je een mensenbaby bij de moeder weghaalt dan gaat dat ook niet goed.”

Jij wilt de kijker ook bewuster maken van de omgang tussen dier en mens. Maar eigenlijk zeg je nu al: weten hoe het zit betekent niet dat mensen zich anders gaan gedragen.

“Dat is ook heel ingewikkeld. Ik zal je een voorbeeld geven: Jasper, de fotograaf met wie ik meereed, stond in Irak een kudde schapen te fotograferen. Terwijl hij bezig was, werd er een schaap weggesleurd naar het slachthuis aan de overkant van de weg. Ter plekke werd hem de keel doorgesneden en werd hij gevild, en binnen tien minuten was hij een karbonade. Jasper kwam helemaal confuus naar mij toe. Maar hij is geen vegetariër en zat die avond wel weer een worstje te eten. Overigens erkende hij het dubbele aan de situatie zelf ook.”

Misschien dat de kijker daar dan in ieder geval wel door overtuigd wordt.

“Die wreedheid gaan we niet uitzenden. Ik wilde dat wel, maar dan weet je dat mensen wegzappen. En als ze niet kijken, is de kans al helemaal klein dat het ze aan het denken zet.”

Je ziet Floortje Gaat Mee vanaf donderdag 16 februari op NPO1, om 20.30 uur.

Dit verhaal verscheen eerder in Veronica Superguide.